Του Τάσου Παππά
Οταν ένα σύστημα εξουσίας στριμώχνεται εξαιτίας των αντιδράσεων που προκαλούν οι επιλογές του, κάνει αντιπερισπασμούς. Κατά το κοινώς λεγόμενο «πετάει την μπάλα στην εξέδρα για καθυστέρηση» και για να περιορίσει την πίεση ψάχνει να βρει, κι αν δεν βρίσκει κατασκευάζει, στοιχεία που δυσφημούν τους πολιτικούς αντιπάλους του, ώστε να ισοφαρίσει την ξεφτίλα.
Το μοντέλο είναι παλιό. Στην πιο ακραία μορφή του το έχουμε δει την περίοδο του ναζισμού στη Γερμανία. Στις πιο ήπιες εκδοχές του, κι αυτές αποκρουστικές, συμπυκνώνεται στο αφήγημα: «Και εμείς δεν είμαστε άμεμπτοι, αλλά και οι άλλοι δεν είναι άγγελοι, έχουν κι αυτοί τις πομπές τους για τις οποίες πρέπει να ντρέπονται, οπότε δεν δικαιούνται να ασκούν κριτική, να απαιτούν εξηγήσεις, να ζητούν παραιτήσεις». Συνεπώς στο ίδιο καζάνι βράζουμε όλοι.
Στον βαθμό που η συγκεκριμένη βιτριολική αντίληψη γίνει πλειοψηφική στην κοινωνία θα έχουμε ήττα της πολιτικής συνολικά, αλλά αυτό δεν απασχολεί εκείνον που ασχημονεί. Ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται. Βεβαίως για να πετύχει τον στόχο του το σύστημα εξουσίας που βάλλεται πρέπει να διαθέτει επαρκές απόθεμα βρόμικων ιστοριών από το οποίο θα ανασύρει εκείνη που θα βλάψει περισσότερο τους επικριτές του. Μια συκοφαντία, μια προβοκάτσια, μια ανίερη συμψηφιστική λογική, μια βέβηλη σύγκριση μπορούν να σκοτώσουν πολλές αλήθειες, ωστόσο δεν φτάνουν για να καταφέρουν βαρύ πλήγμα στον εχθρό. Πρέπει να αναπαραχθούν, να κυκλοφορήσουν μαζικά, να γίνουν θέμα συζήτησης. Και για να συμβεί αυτό χρειάζεται να μεσολαβήσουν τα φιλικά μέσα ενημέρωσης.
Την τακτική αυτή ακολουθεί συστηματικά επί αρκετά χρόνια η Δεξιά. Με την υπεροπλία που έχει στην περιοχή της ενημέρωσης προσπάθησε αρκετές φορές να αποδείξει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, ο πρόεδρός του και ορισμένα επιφανή στελέχη του δεν είναι αυτό που δηλώνουν πως είναι και δεν μπορούν να υποδύονται τους κήνσορες γιατί έχουν τη φωλιά τους λερωμένη. Πλήθος τα παραδείγματα. Ενδεικτικά: Μας καταγγέλλει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι στήσαμε πελατειακό κράτος; Ναι, αλλά ο Παππάς και ο Σπίρτζης είχαν φτιάξει γραφείο κάπου στη λεωφόρο Συγγρού για προώθηση ρουσφετιών με αμοιβή και ο Κατρούγκαλος ως υπουργός Εργασίας έδινε στο δικηγορικό γραφείο του υποθέσεις. Εγιναν διαψεύσεις, έπεσαν μηνύσεις, αγωγές, εστάλησαν εξώδικα και τα μέσα που φιλοξένησαν τις δεξιές αρλούμπες ταπεινώθηκαν, ανακάλεσαν και ζήτησαν συγγνώμη.
Είναι ο δικός μας αρχηγός πλούσιος και έχει πέντε-έξι σπίτια στην Αθήνα και άλλα τόσα σε άλλες περιοχές της χώρας; Ναι, αλλά ο Τσίπρας αγόρασε το σπίτι του στην Ανω Κυψέλη από πτωχευμένο επιχειρηματία που αυτοκτόνησε. Το χοντρό ψέμα ανάγκασε τον δράστη να παραιτηθεί. Κάνει ο πρόεδρός μας ποδηλατάδα στην Πάρνηθα αρκετά χιλιόμετρα μακριά από την κατοικία του και φωτογραφίζεται με άλλους ποδηλάτες χωρίς μάσκα, με αποτέλεσμα να διασυρθούμε ως κυβέρνηση διεθνώς αφού μας περιέλαβαν ξένα μέσα ενημέρωσης; Ναι, αλλά ο Τσίπρας αγόρασε (;), νοίκιασε (;) -δεν ξεκαθαρίζεται- βίλα στο Σούνιο, χώρια που είχε φιλοξενηθεί σε κότερο εφοπλιστή και κάπνιζε πούρο, ενώ ο δικός μας ούτε καπνίζει, ούτε πίνει – για τα κότερα δεν είπαν κάτι. Ετσι θα πηγαίνει η δουλειά όσο τα προβλήματα περικυκλώνουν την κυβέρνηση και η πραγματικότητα γελοιοποιεί τις εξαγγελίες της.
Πάντως τα λίγο πιο δεξιά από το δικό μας καθεστώτα στη Λ. Αμερική έχουν εφαρμόσει πιο αποτελεσματικές πολιτικές εξουδετέρωσης των αντιπάλων τους. Τους κλείνουν φυλακή με κατασκευασμένες κατηγορίες, τους απαγορεύουν -με τη συνδρομή της… ανεξάρτητης Δικαιοσύνης- να πάρουν μέρος στις εκλογές, τους υποχρεώνουν να φύγουν από τη χώρα. Ελπίζω να μη βάζω ιδέες στους δικούς μας.
Ανάγωγα
Καταργούν στην πράξη το ΑΣΕΠ και γεμίζουν το στενό κράτος και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα με τα δικά τους παιδιά. Μα καλά, ο νομπελίστας οικονομολόγος Πισσαρίδης έχει δηλώσει πως μία από τις αιτίες που οδήγησαν την οικονομία στο χείλος της καταστροφής ήταν το πελατειακό σύστημα. Καλά τώρα. Δεν είναι σωστά όλα όσα υπάρχουν στην έκθεσή του. Ο,τι βοήθησε τη Δεξιά στη λεηλασία της χώρας, πρέπει να παραμείνει. Δεν είναι ανόητοι οι άνθρωποι. Δεν θα βάλουν τα χεράκια τους να βγάλουν τα ματάκια τους.
